ÖLÜMSÜZLERE

Konu: Geri: ÖLÜMSÜZLERE C.tesi Ağus. 16, 2008 7:45 pm

ellerine emeğine sağlık kardeşim kurşun değilde unutmak evet katılıyorum..

Konu: ÖLÜMSÜZLERE Çarş. Ağus. 06, 2008 12:23 am

ÖLÜMSÜZLERE

Benim kanla, imanla sulanmış büyük ülkülerim;
Atasından, gençliğinden, sevdiğinden ve kendi canından, vatan uğruna vazgeçmiş ülkü devlerim;
Benimle imanı bir, gönlü bir, yeşil gözlerindeki sevdası bir olan kan kardeşim Ahmet’im var.
Biz analarımızdan doğarken, yüreğimizde ülkü devlerinin sevdalarıyla doğmuşuz.

Onun için bize “Sevda nedir?”, diye sorarsanız: Yüreklerimizde kazılıdır, söze gelmez ancak yaşanır olur cevabımız.
Çileyi, ızdırabı, üzüntüyü, ana gözyaşlarını anlatabilir misiniz? Derseniz:
Tarifleri hayat sayfalarımızda açık ve nettir.
Ölümsüzlerimiz var bizim.

Kahpe “Eylül’ler görmüşler, darağaçlarında boy vermişler, ”vatan” demişler hücreleri tanımışlar, ” millet” demişler boğazlarında yağlı ilmik, tabure üstünde bulmuşlar kendilerini.
Kömür karası yazgılarıyla, dillerinde “Allah-u Ekber” nidalarıyla, üstlerinde parke, havada ki sağ elleriyle, yüreklerinde Hak kaynaklı bitmez tükenmez imanlarıyla;
Bize deniz fenerliği yapan, yaşamamızdaki nedene anlam veren, ”bir adları da acıdır” diye kayıtları düşen ölümsüzlerimiz var bizim.

Bu ölümsüzlerin açtığı yolda yürümeye çalışanlara çileyi ve ızdırabı sormak komik olmaz mı?
Hayatları zaten keder ve üzüntünün manası değil mi?

Sanki biz onlardan öğrenmedik mi; türkülerimizi, isyanlarımızı, göreceğimiz zulümlerin örneklerini, onlardan miras kalmadı mı bize Turan sevdamız, şehit kanlarımız, çatık kaslarımız, kimden öğrendik sanıyorsunuz küçük yasta büyük islerin adamı olmayı. Onlardan, onlardan, onlardan...

Ne öğrendikse onlardan öğrendik! Onlar ki urganda bile cellâtlarından helallik isteyen yiğitler, onlar ki daha okul sıralarında iken vatan kurtarmaya sevdalanan büyük adamlar, hilal bıyıklarıyla, inanç ve sevda dolu gönülleriyle, mangal gibi yürekleriyle, türkü yüklü gözleriyle, onlar bizim ölümsüzlerimiz...
Onlarla ne kadar övünsek, değerlerini yine veremeyiz.

Yüreğim, kalemim, bileğim, kan kardeşim Ahmet ve milyonlarca ölümsüzlük sevdalısı.
Bu kutlu yürüyüşte, bize kimlerin yol gösterdiğini, davamızın şah damarı ocakların, temelinde kimlerin emeğinin, kimlerin yüreğinin olduğunu, kimlerin ülküdaşları olarak dünyaya geldiğimizi, her zaman, her koşulda, her yerde, büyük bir gururla ve aynı zamanda büyük bir veballe boynumuzda taşıdığımızı kıyamete kadar hep hatırlayacağız. Ve hep onlarla yaşayacağız...

Biliriz ki:
Ülkücüyü kursun değil, unutmak öldürür.

*EylülÇiçeği