Galip Ağabey anısına Kardeşten Kardeşe Mektup...
Can yoldaşım, ülküdaşım, kardeşim...
Bu satırları sana yazıyorum çünkü beni bir sen anlayabilirsin. Çoğu zaman bizi hor gördüler, kafatasçı dediler, geri kafalısın dediler. Ne dediysek ön yargıyla baktılar çoğu zaman ne dediğimizi bile dinlemediler biz hep birbirimize anlattık derdimizi ve bazen deduvarlara...
Kimi zaman can yoldaşlarımız yarı yolda bıraktı bizi, kimi zaman aramıza nifak tohumları soktular ve çoğu zamanda herkes yaptığı kötü işin ardından ben ülkücüyüm dedi, suçu bize attı ve bunu fırsat bilenler de çamur at izi kalsın hesabı üzerimize geldiler. Ama herkesin bildiğinin aksine biz herkesten az suçluyduk, bize dokunmayana hiç dokunmadık. Hep sabrımızı denediler, canımızı acıttılar, biz de canımızın acısıyla canlarını acıttık...
Herkes keyfe keder yaşarken biz seninle bir kuru ekmek ve çay ile karnımızı doyurduk ama onun da tadı hiçbir şey de yoktu be değil mi? Bizim bir sevdiğimiz vardı çok uzaklarda biz hep ona kavuşmaya çalıştık, tam elimizi uzatıp ona dokunabilecekken o hep bizden elini çekip uzaklara gitti ve insanlar hep bizimle dalga geçti, bak sen geldikçe o kaçıyor daha ne kovalıyorsun hala kavuşma umudun mu var diye. Evet biz hiç umudumuzu kaybetmedik ki seninle çünkü bizim nazlı yare sevgimiz karşılıksızdı.
Galip ağabey ne güzel demiş değil mi bir konferansında:" ülkücü aday adayları." diye. Evet, yolumuz çok çetin kimimiz bu yolda erkenden ayrıldı, kimimiz ortasında, kimimiz ise tam sona yaklaşırken ve çok azımız son nefesine kadar bu yoldan hiç ayrılmadı ve senle ben de daha yolun çok başındayız ve işimiz çok, düşman kavi ,sağlı sollu saldırıyor; hainler, menfaat severler, din istismarcıları ama unutma güçlü olmak zorundayız ve biz de çok azımızın, büyüklerimizin başardığı gibi son nefesimize kadar yolumuzdan ayrılmamalıyız. Sağa sola sapmadan, duraklamadan ve en önemlisi dimdik omuzlarla, ardına
bakmadan yürümeliyiz; yürümeliyiz ki yollar bitsin ve o nazlı yare kavuşalım...
Ve şunu da unutma sakın ülküdaşım canım kardeşim! Eğer bir gün hedeflerimize ulaşırsak ve bir gün bizde bir yerlere gelirsek sakın bizde şimdikiler gibi yapmayalım; makam mevki, para, şan şöhret bizi de bozmasın sakın, gizli kapaklı iş yapmayalım. Belki hiç kimse görmez ama Yüce Yaradan hep görüyor bizi. Sakın yetimin hakkını yemeyelim, devlet malına, mazlumun hakkına dokunmayalım ve diğer aklıma gelmeyen şeylerin hiç birini dünya menfaati için, para için yapmayalım ve hep veren el olalım, fedakarlıktan kaçınmayalım ve herkesin yaptığı gibi üç kuruş için canımızı vermeyelim; senle ben ülkülerimiz için ölelim
ve son nefesimizde yanımızda bir beyaz kefenimizden başka bir şeyimizin olmayacağını ve en önemlisi bizi kimsenin anlayamayacağını unutmayalım. Unutmayalım ki canım kardeşim Rabbimizin huzuruna alnımızın akıyla çıkalım.
Bu mektubumu hep sakla, olur mu ülkücü kardeşim...
Sinan Şahin
Maltepe Türk Ocağı Gençlik Kolları Mensubu
Konu: Geri: Ülkücü Kardeşime 
Çarş. Nis. 29, 2009 2:18 am
